Op vrijdag 21 mei 2010 was het dan eindelijk zover. Ditmaal officieel onder de vlag van het spiksplinternieuwe reislabel SQ. Travel togen we met een bijzonder gezellige groep singles voor een weekend naar het mondaine Milaan. En wat voor een weekend..
Vrijdag
Ons clubje was keurig op tijd bij de luchthaven dus we konden even rustig kennismaken. Nou ja bijna iedereen dan. Een van de deelnemers maakte het wel heel erg spannend door net voor vertrek bij de gate aan te komen rennen. Een hilarisch tafereel dat wel. Opgelucht dat de groep compleet was stapten we aan boord en volgen we naar Milaan. De sfeer zat er al snel in, zeker toen we na een goede vlucht uitstapten onder het genot van een zonnetje en 28 graden. Wat zalig na al die weken slecht weer in Nederland!
Sabine wacht ons al op bij het Centraal Station van Milaan en na een wandelingetje van een paar minuten stappen we ons heerlijke hotel binnen. De Milaan tips, plattengrond en het metrokaartje worden uitgedeeld en iedereen vertrekt even naar de kamer om zich op te frissen. Niet voor lang, want we willen de stad in met dit mooie weer! De aanblik van de Dom blijft een prachtig moment. Iedereen onder de indruk en verlangend om deze stad beter te leren kennen. De stadswandeling mondt al snel uit in winkels kijken, terrasjes zitten en ijsjes eten. Tegen half zeven lukt het ons toch om op onze eerste borrellocatie te arriveren alwaar iedereen kennis maakt met de Spritz en een echt Milanees aperitief. Dit is echt puur genieten. Later op de avond schuiven we aan tafel voor een lekkere pizza en duiken we de Navigli in voor een lekkere avondwandeling langs gezellige barretjes en kraampjes. Het Venetië van Milaan kan iedereen bekoren. Om een uurtje of 1 gaat een deel van de groep naar het hotel voor een goede nachtrust. De rest pakt nog maar een terrasje. Het is tenslotte vakantie.
Zaterdag
Ontbijten om half 10 is best een mooie tijd. Net lang genoeg kunnen slapen en de hele dag nog voor ons. Met een volle maag reizen we wederom af naar het domplein want..we gaan naar boven. Sabine vertelt over de historie van deze immense kathedraal en met de strakblauwe lucht is het uitzicht magnifiek. We nemen onze tijd, want het is heerlijk toeven daar boven in het zonnetje. De sfeer in de stad is vrolijk en uitgelaten want Inter speelt vanavond de Champions League en er arriveren steeds meer supporters. Ze zijn nu al uitzinnig van vreugde en lopen zingend en dansend door de stad.
Weer beneden aangekomen begint het vrije programma. De een wil naar het museum, de ander shoppen en de derde languit in het park liggen. Kan allemaal, dus de groep deelt zich op en we spreken af om elkaar om zes uur weer te ontmoeten voor het aperitief. De middag vliegt voorbij en voor we het weten zitten we alweer op onze tweede borrellocatie in de Brera wijk. Oergezellig en onder het genot van een lekker drankje en hapjes vertelt iedereen zijn of haar belevenissen van de middag. Aankopen worden trots getoond en zelfs aangetrokken! Op ons paasbest vertrekken we dan ook naar Alessandro voor het diner.
We worden hartelijk welkom geheten en krijgen een prosecco van het huis. De mogelijke overwinning wordt al op voorhand gevierd.. Terwijl wij genieten van een overdadig diner wordt de stad uitzinnig van vreugde als het eerste doelpunt voor Inter valt. Aals de zege even later echt een feit is zit er nog maar een ding op: even bij de Dom gaan kijken waar alle fans een enorm feestje bouwen. Het wordt een bijzonder nacht. Ze hebben 45 jaar moeten wachten op dit kampioenschap, dat moet gevierd worden, en hoe! Pas tegen drieën belanden we weer bij ons hotel en vallen we vermoeid maar innig tevreden in slaap.
Zondag
Ondanks het late tijdstip van vannacht zitten de meesten alweer om half 10 aan het ontbijt. De laatste aankopen worden nog snel gedaan en de koffertjes gepakt. Beetje proppen, dan past het er allemaal net in. Met een gevoel van weemoed verlaten we het hotel aan het eind van de ochtend om terug te reizen naar de luchthaven. Het mooie weer, de aardige mensen, het lekkere eten, de overheerlijke borrels, ja we laten het allemaal achter ons om weer terug te keren naar ons kikkerlandje. Meteen afscheid nemen, daar voelt niemand iets voor. Nog maar een drankje dan, even napraten, e-mailadressen uitwisselen voor de foto’s, maar dan is het moment toch echt daar. We moeten naar huis. Maar wel met een bijzonder fijne herinnering aan dit speciale Milaan weekend.
